Postępowanie sanacyjne jest jedynym z postępowań restrukturyzacyjnych, którego celem jest uzdrowienie sytuacji gospodarczej dłużnika. Procedura ma chronić przedsiębiorstwo przed ogłoszeniem upadłości przy jednoczesnej ochronie dłużnika przeciwko egzekucji w czasie trwania postępowania. Dłużnik, czyli podmiot sanowany zobowiązany jest do spłaty bieżących należności i kolejno do spłaty dotychczasowych wierzycieli zgodnie z zawartym układem.
Prowadzenie działań sanacyjnych jest podstawowym elementem odróżniającym postępowanie sanacyjne od pozostałych postępowań restrukturyzacyjnych.
Czym są działania sanacyjne?
Sanacja to zbiór czynności prawnych i faktycznych, których celem jest poprawa sytuacji ekonomicznej zadłużonego przedsiębiorstwa oraz przywrócenie zdolności do spłaty zobowiązań.
Przebieg postępowania sanacyjnego
Postępowanie sanacyjne zostaje wszczęte na skutek złożenia wniosku restrukturyzacyjnego do sądu, którym jest sąd gospodarczy właściwy dla miejsca prowadzonej działalności.
Ograniczenie możliwości zarządzania majątkiem oraz wyznaczenie zarządcy następuje wraz z otwarciem postępowania sanacyjnego. Jeżeli skuteczne przeprowadzenie postępowania sanacyjnego wymaga osobistego udziału dłużnika lub jego reprezentantów, przy jednoczesnym zagwarantowaniu należytego sprawowania zarządu, sąd może zezwolić dłużnikowi na wykonywanie zarządu nad całością̨ lub częścią̨ przedsiębiorstwa w zakresie nieprzekraczającym zakresu zwykłego zarządu. Po otwarciu sanacji wszelkie postępowania sądowe, administracyjne, sądowo-administracyjne kierowane są przeciwko zarządcy masy sanacyjnej. Wyjątek stanowią sprawy o odszkodowania, renty z tytułu odszkodowania oraz alimenty. W tych przypadkach możliwe jest wykonanie egzekucji roszczeń mimo trwania postępowania sanacyjnego.
Po otwarciu postępowania sanacyjnego podmiot sanowany zobowiązany jest do przekazania zarządcy całego majątku oraz wydania dokumentów dotyczących prowadzonej działalności, majątku oraz rozliczeń. Księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych oraz korespondencja są najważniejszymi dokumentami, które muszą zostać przekazane w ręce wyznaczonego zarządcy. Zarządca wykonuje obowiązki sprawozdawcze ciążące na dłużniku, jednak nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania zaciągnięte w sprawach dotyczących masy sanacyjnej – oznacza to, że zarządca dokonuje czynności w swoim imieniu, jednak na rachunek dłużnika.
Zarządca w porozumieniu z dłużnikiem przedstawia sędziemu-komisarzowi plan restrukturyzacyjny w terminie 30 dni od dnia otwarcia postępowania sanacyjnego. Plan restrukturyzacji obejmuje wszystkie działania mające na celu poprawę sytuacji ekonomicznej dłużnika oraz przywróceniu dłużnikowi zdolności do wykonywania zobowiązań. Jeżeli zarządca nie porozumie się z dłużnikiem co do treści planu, składa plan, dołączając zastrzeżenia dłużnika i uzasadnienie przyczyn, dla których tych zastrzeżeń nie uwzględnił. W uzasadnionych przypadkach termin do złożenia planu restrukturyzacyjnego może zostać przedłużony przez sędziego – komisarza do trzech miesięcy.
Zrealizowanie całości lub części planu restrukturyzacyjnego skutkuje zwołaniem zgromadzenia wierzycielu w celu głosowania nad układem. Z denim uprawomocnienia się postanowienia o zatwierdzeniu układu lub odmowie zatwierdzenia układu przez sąd, postępowanie sanacyjne zostaje zakończone.
